Category: Tíðindi

Aftur í ár skipar Dansifelagið í Havn fyri barnadansi í Norðurlandahúsinum fríggjakvøld í dansitíðini. Fyrsta kvøldið dansað verður, er fríggjakvøldið 10. okt., kl. 20:00.

Øll eru vælkomin, og tiltakið er ókeypis!

Eingi nøvn eru sett fyri, hvør skipar, men ætlanin er, at bæði børn og vaksin skipa tað, tey hava hug til. Hevur onkur hug at skipa, er bert at siga frá, eisini um tað er okkurt, sum ikki stendur í skránni ella í heftinum. Onkutíð hevur onkur fólkaskúlalærari tikið skúlaflokk við, og hevur tað eisini riggað væl.

Vegleiðandi skrá fyri veturin:

Frí. 10.10, kl. 20	Eingin skrá
Frí. 17.10	Heystfrí
Frí. 24.10, kl. 20	Ormurin Langi, Regin Smiður, Harra Pætur og Elinborg, Kall og svein ungi, Jákupsa skegg, Torkils døtur, Hørpuríma, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 31.10, kl. 20	Brestis kvæði, Runtsivalsstríðið, Ólavur Riddararós, Kongaríkið í Bábylon, Sigmunds kvæði yngra, Gudbrands kvæði, Fípan fagra, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 7.11, kl. 20	Leivur Øssursson, Brúsajøkil, Mallebro, Kall og svein ungi, Hr. Sinklar, Flóvin Bænadiktsson, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 14.11, kl. 20	Ormurin Langi, Regin Smiður, Harra Pætur og Elinborg, Kall og svein ungi, Jákupsa skegg, Torkils døtur, Hørpuríma, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 21.11, kl. 20	Brestis kvæði, Runtsivalsstríðið, Ólavur Riddararós, Kongaríkið í Bábylon, Sigmunds kvæði yngra, Gudbrands kvæði, Fípan fagra, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 28.11, kl. 20	Leivur Øssursson, Brúsajøkil, Mallebro, Kall og svein ungi, Hr. Sinklar, Flóvin Bænadiktsson, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 5.12, kl. 20	Ormurin Langi, Regin Smiður, Kall og Svein ungi, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom Vit dansa jólatræ
	Jólafrí
Frí. 2.01, kl. 20	Ormurin Langi, Regin Smiður, Harra Pætur og Elinborg, Kall og svein ungi, Jákupsa skegg, Torkils døtur, Skt. Simeon, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 9.01, kl. 20	Brestis kvæði, Runtsivalsstríðið, Ólavur Riddararós, Kongaríkið í Bábylon, Sigmunds kvæði yngra, Gudbrands kvæði, Sankta Mortan, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 16.01, kl. 20	Leivur Øssursson, Brúsajøkil, Mallebro, Kall og svein ungi, Hr. Sinklar, Skt. Simeon, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 23.01, kl. 20	Ormurin Langi, Regin Smiður, Harra Pætur og Elinborg, Kall og svein ungi, Jákupsa skegg, Skt. Mortan, Hørpuríma, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 30.01, kl. 20	Brestis kvæði, Runtsivalsstríðið, Ólavur Riddararós, Kongaríkið í Bábylon, Sigmunds kvæði yngra, Gudbrands kvæði, Fípan fagra, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom
Frí. 6.02, kl. 20	Leivur Øssursson, Brúsajøkil, Mallebro, Flóvin Bænadiktsson, Øskudólgur og Sópingarkona, Burtur á heiði, Veturin kom Seinasta dansikvøld
Leydagdag 7.02	Landsdansistevna fyri børn í Leirvík. Farið verður við bussi úr Havnini fyrrapart og komið verður aftur seinnapartin. Í Leirvík verður dansað og kvøðið, útferðir vera umframt okkurt at eta. Tiltakið er ókeypis. Tit kunnu melda til á tlf. 222000 (Birgir) ella 292563 (Gunnar) ella til barnadansin fríggjakvøld – í seinasta lagi 30. januar.

Undirritaði dvaldi í fjør heyst ein mána á San Cataldo, hesum legendu-sveipta frístaðnum í fjøllunum í Suðuritalia, oman fyri Amalfi.

Vit vóru, umframt danir, trý úr Føroyum, Kirsten, undirritaði og Maja Lind Ziska, teaturpall-sniðgevi, úr Klaksvík. Nøkur okkara byrjaðu dagin við morgunsangi uppi í musikkstovuni, við klaverfylgispæli. Brorson, Grundtvig ella PH eru kveikjandi, tá hanar gala og morgunsólin sær á vínleyv og kastanju. Á fjallaferð sungu vit “Føgru blómu”, sum ljómaði so paraliga undir liðini á “Bella Ciao”, stríðssanginum hjá italiumonnum.

Tá ið navnið Marianne Clausen fleiri ferðir varð nevnt á hesi ferð, kom tað av, at tónleikur rúgvaði so nógv upp her suðuri. Men høvuðsgrundin var, at hjúnini Niels Davidsen-Nielsen, málfrøðingur, og kona hansara Marianne, sálarfrøðingur – sum vit hittu her suðuri – vóru hennara vinir og sungu í hennara kóri. Eg havi havt tann heiður at samstarva eitt sindur við Marianne tey seinnu árini. Her suðuri høvdu vit ein felags kenning, sum vit virdu og hvørs virki vit fegnaðust um.

Marianne Clausen, fødd í 1947, var musikkgranskari og kórleiðari. Sín áhuga fyri føroyskari kvæða- og sangmentan fekk hon frá faðir sínum Karl Clausen, ið sjálvur var gitin musikk-vísindamaður (og dirigentur og tónaskald), gjørdi upptøkur av vísu- og kingosangi í Føroyum árini 1967-72 og, kunnu vit siga, gekk í fótasporunum á gitnum eldri granskarum sum Hjalmar Thuren og Hakon Grüner-Nielsen. Marianne ferðaðist til Føroya við faðir sínum, fekk innlit í okkara gomlu og sjáldsomu kvæðamentan, skilti skjótt føroyskt og kom við sínum innsavningararbeiði at kenna eina fjøld av fólki víðahvar í oyggjunum. Møtið við Føroyar gjørdist hennara lagna. Her legði hon sítt lívsverk.

Marionnusa fyrstu verk vóru ritgerðinÅndelig visesang på Færøerne, 1975 (ein ritgerð eftir Karl Clausen, sum hon greiddi lidna úr hondum), ogHundredesyv visebogen, 1995. Síðani greiddi hon fimm stórverk úr hondum. Í tí fyrsta,AtlantsløgogAtlantsløg II, 1996-97, eru uppskriftir av tilsamans 439 løgum eftir Regin Dahl, eitt risaarbeiði, sum gjørdist neyðugt, av tí at Regin Dahl, hesin veingjaði tónayrkjarin, ikki hevði høvi til at transskribera síni egnu løg. Hennara næsta verk varFøroya kvæði VIII. Løgini, 2003,við meira enn 1300 uppskriftum av kvæðaløgum úr Føroyum. Í 2006 komAndlig vísuløg í Føroyum, í 2010 komVísuløg í Føroyum(við føroyskum løgum til danskar fólkavísur) og í 2012Skjaldur, rímur og ramsur.

Tíðliga í heyst kom so seinasta verkið hjá Marionnu –Føroya ljóð í kvæðum, vísum, sálmum og skjaldrum.Henda bókin er – sum heitið vísir – ein samandráttur av øllum lívsverkinum hjá Marionnu, har hon – úr hinum bókunum – leggur eitt úrval fram við 280 lagadømum, kvæða-, vísu-, sálma- og skjaldursløg. Men henda bókin er meira enn tað. Tí her borðreiðir høvundurin við síni vitan um føroyska søgu, siðsøgu og musikksøgu, um kirkju- og trúarmentan og um umskiftið, eftir at vit fingu harmonium og orgul í kirkjunum.

Eisini fortelur hon søguna um tekstútgávur, innsavning og innsavnarar, greinar sjónarmiðini aftan fyri uppskriftarháttin og greiðir frá, hvussu hesi sjónarmið broyttust og greinar enntá, vísandi til serfrøðina, tann musikalska bygnaðin í føroyskum fólkaløgum. Skjaldrini skipar hon í sjey partar. Hugtakandi er at lesa, hvørjar tankar Marianna ger sær um okkara stundum gátuføru skjaldur, eitt nú tey furðuligu “Brakalurkasar kirkja” og “Grát ikki, grát ikki, lítil kinn”.

Henda seinasta bókin er soleiðis vitnisburður um víddina og dýpdina í Marionnusa tokka til okkara musikalsku miðaldarmentan. Her kanst tú lesa um møtið millum katólska og lutherska tíð, um katólskt eftirljóð í føroyskari sangmentan, um Vedel og Peder Syv, um Thuren og Grüner-Nielsen, um føroyskar innsavnarar sum Waagstein og Ólav Hátún. Sjálvar uppskriftirnar eru sjálvsagt ætlaðar nótakønum áhugaðum, frøðingum og musikarum, men hjá leikfólki er áhugavert at lesa hennara viðmerkingar til sang og framførslur hjá kvøðarum, kvinnum sum monnum. Fortíðin livnar upp á hesum síðum, gjøgnum nótaskriftanna elegantu dorisku og frýgisku snyrlar kaga Jóhanna Maria Skylv, Juul Andreassen, Súsanna í Skumpitoft ella Poul Eide fram, brosa og vísa sítt kynstur.

Søgan um okkara dansimentan er dagførd, og eisini tann nýggja tíðin, við dansifeløgum og sendingum í útvarpi og sjónvarpi, er umrødd. Men tað, sum gevur hesi seinastu bókini sítt serliga virði, er hetta, at aftast í bókini eru tvær fløgur við 67 av teimum nótadømum, sum eru umrødd og viðgjørd í bókini. Seinast í bókini er yvirlit yvir tey, sum kvøða og syngja á hesum fløgum. Ikki fáar av upptøkunum eru gjørdar so tíðliga sum árini 1927-28.

Marianna hevði vinir um allar Føroyar eins og í Húsakórinum í Keypmannahavn, har hon var kórleiðari. Hon fekk tvær føroyskar virðislønir, Mentanarvirðisløn M.A. Jacobsens í 2003 og Heiðursgávu Landsins, sum varð handað henni í Spaniastovu í Klaksvík, í 2013.

Lívsverkið hjá Marionnu Clausen – tann parturin, ið viðvíkir Føroyum – fevnir, tað eg dugi at síggja, um tilsamans 3.190 blaðsíður og stívliga 3.400 lagauppskriftir. Telja vit fløgurnar uppí, er hetta í roynd og veru eitt verk, sum sjálvsagt hevur týdning beint nú, men sum kanska ikki av álvara fer at bera frukt fyrr enn í framtíðini. Og ikki eiti á frukt!

Undirritaði minnist Marionnu Clausen frá eini tíð, tá ið hon kanska hevur verið um tjúgu ár. Vit kendust ikki væl tá, men eg síggi hana fyri mær, hon var yndislig og mjávaksin, við onkrum fínliga mentaðum yvir sær, ja, hon kundi komið beint úr onkrari danskari fólkavísu. Hennara gerningur bleiv tó ikki, sum tann hjá Valborg ella Signelil, at “leika gulltalv” ella seyma “hjørt og hind”, men at varðveita søguna um hesa fjaru og ráru riddaratíð, sum vit her úti í Atlantshavinum enn goyma minnið um. Ein visti tó ikki tá, at hon varsorøsk. Tíggju vísindafólk høvdu ikki gjørt henni lívsverkið eftir.

Hanus Kamban

 

Dansiferð
í Íslandi

Í døgunum 18. – 25. august  vóru vit nøkur dansifólk, sum umboðaðu Sláið
Ring á dansistevnum í Íslandi.

Fyrra stevnan við heitinum: Tradiditon for Tomorrow,
varð hildin á Akureyri og seinna stevnan var setanin av Menningarnáttini í
Rekjavík.

Vit fóru við flogfarið mánadagin 18. og sama kvøldið
høvdu vit fund við dansifelagið hjá føroyingunum á Reykjavíkarleiðini, hesin
fundurin varð á føroysku sendistovuni. Har møttu uml. 12 – 15 fólk umframt
okkum.

Vit heilsaðu uppá hvønn annan og kunnaðu okkum, tað
er gott at hava møtt teimum, sum vit skulu samstarva við. Vit tosaðu um hvat
vit skuldu kvøða til setanina av menningarnáttini og um ymiskt annað hesum viðvíkjandi.

Týsdagin 19. koyrdu vit norður til Akureyrar, men á
vegnum steðagaðu vit á Borg á Mýrum og hugdu eftir høggmyndini: Sonartorrek.
Eisini fóru vit inn á kirkjugarðin til gravsteinin yvir Kjartan Ólavsson.

Skallagrímur varð landnámsmaður, ið bygdi á Borg. Egil
Skallagrímsson varð sonur hansara og abbi Kjartan Ólavsson.

Av Borg koyrdu vit norður á Bjarg, føðistaðin hjá
Gretti Ásmundarsyni. Her steðgaðu vit við minnismerkið og gingu síðani inn í
túnið á garðinum, til steinin har høvur Grettis liggur undir. Vit kvóðu nøkur
ørindi úr Grettiskvæðinum.

Komin til Akureyrar funnu við húsið, har vit skuldu
búgva og fóru síðani á fund við fólk frá dansifelagnum Vefarin á Akureyri. Vit
skuldu dansa saman við teimum til setanina av stevnuni kvøldið eftir.

Eisini her fingu vit eitt gott prát og funnu fram
til hvør leiklutur okkara skuldi vera. Vefarin skuldi dansa nakrar íslandskar
dansir, og vit skuldu so taka brot úr ymsum kvæðum.

Stevnan varð sett í nýggja stásiliga mentanarhúsinum
Hof, og varð tað íslendski Mentamálaráðharrin, ið setti hana.

Á stevnuni dansaðu vit og høvdu námsskeið. Á hesi
stevnuni vóru ikki so nógv fólk, sum t.d. á Nordlek, her vóru tónleikarar og sangarar,
ið arbeiddu við tilfari, sum bygdi á gamalar siðir.

Umframt okkum vóru spælimenninir úr Nólsoy og
Kristian Black, sum er við í leiðslubólkinum fyri hesar stevnurnar.

Fríggjadagin gekk leiðin aftur til Reykjavíkar, har
vit skuldu venja til setanina av menningvarnáttini, sum skuldi vera í Hørpuni.

Leygarmorgunin eftir morgunmat lótu vit okkum í
føroysku klæðini og so oman í Hørpuna til venjingar.

Hetta gekst væl, og tað var gott, at vit høvdu verið
saman við hinum dansarunum frammanundan.

Menningarnáttin av sett av borgarstjóranum í
Reykjavík og aftaná opnaði landsstýrismaðurin í mentamálum Bjørn Kalsø fugla-framsýningina
hjá Tróndi Paturssyni.

Vit vóru partur av einum nútímans tónlistaverki hjá
tónleikabólkinum ORKA. Hetta kundi tykjast ivasamt at føroyski dansurin skuldi
vera partur av slíkum tónleikaverki, men vit mettu, at hetta varð føroyskum
dansi at frama, og vildu vera við.

Eg haldið, at tað eydnaðist væl, tónleikararnir,
fyrireikararnir og nógvu gestirnir hildu nógv um tað.

Eftir setanina kvóðu vit nøkur ørindi av Orminum
langa, tá kom nógv fólk uppí, og vit høvdu sera góðan dans.

Seinni fóru vit niðan á føroysku sendistovuna, har
Heðin Mortensen borgarstjóri í Tórshavn, setti stevnu við myndaframsýning,
tónleiki og dansi. Vit tóku aftur saman; dansurin var góður og luttakararnir,
fleiri eldri fólk, mintust aftur á góðan dans heima í Føroyum, eisini aðrir
gestir fegnaðust og dámdu dansin sera væl.

 

Mánadagin 25. flugu vit aftur til Føroyar, ein góð
dansiferð var at enda komin.

 

Rasmus
Joensen

Leygardagin 13. septembur 2014 kl. 12.00 í húsum Føroya Lærarafelags, Pedda við Steinsgøtu 9, Tórshavn.

 

Fundarskráin verður sambært lógum felagsins, og harumframt hava feløgini møguleika at senda uppskot um mál, ið tey vilja hava viðgjørd.

 

Mál, ið nevndin leggur fram til umrøðu

 

·            Upptøkur til Kringvarpið og kringvarpsendingar

 

·            Uttanlandsferðir og føroysk klæðir

 

·            Tiltøk við dansi. Dansináttin

 

·            Nýtt brúðarvísuhefti

 

·            Broytingar í stuðulinum frá Mentamálaráðnum

 

·            Barnadansistevnan 2015. Eysturoyar Danisfelag skipar fyri stevnuni.

 

·            Barnadansur. Umsóknarfreist, stuðul og umrøða av møguligum FUR-limaskapi, frítíðarvirksemi.

 

·            Tiltøk fyri ung.

 

·            Barnlek 2017

 

·            Skúlatilfar um brúðarvísurnar

 

·            Langtiðarfíggjarætlanin

 

·            Landsdansistevnan. Hvussu skal Landsdansistevnan skipast?

 

·            Stuðul til Busskoyring

 

·            Løn fyri dansiframførslur

 

 

Frá
24-28 juli høvdu vit í Eysturoyar dansifelag vitjan av 32 fólkum frá
dansifelagnum “Rakne” úr Noregi.  Tey
hava heimstað í Jessheim, sum liggur nærhendis Eidsvoll nakað norðanfyri Oslo.  Nøkur av teimum vóru eisini í Føroyum fyri 25 árum
síðani, tá sama felag vitjaði í Klaksvík.

Vestanfyri
Jessheim liggur “Raknehaugen”, sum er størsti gravheyggur í Norðureuropa.
Heyggurin er gjørdur uml. 550 e. Kr. 
og  verður hildin at vera ein
kongagrøv.  “Leikaringen Rakne”, sum er
stovnað 1965,  hevur fingið sær navn
eftir hesum heyggi.

Høvuðsørindini
hjá teimum  vóru at uppliva Ólavsøku, so
tey fóru til Havnar at vera, tá tey høvdu verið hjá okkum í tríggjar dagar.

Tey
komu við flogfari hóskvøld og høvdu innivist á Hotel Runavík.  Fríggjadag fóru vit til Havnar eftir oyggj,
fyri at vísa teimum vakra útsýnið – serliga av Norðadalsskarði og vestureftir.
Men tað var so kjaftsvart í mjørkja, at vit sóu slett onki, fyrr enn vit komu  omanum Hotel Føroyar, har tey búðu um Ólavsøkuna.
 Vitjaðu fyrst á Fornminnisavninum og
fóru so við býbussum  oman á Marco Polo,
har vit høvdu bílagt buffet. Tey vóru samd um, at vit eiga eitt gott tjóðsavn
og púra ovfarin av, at tað er ókeypis fyri brúkaran at koyra við býbussi. Vit
gingu  úti á Tinganesi, fingu høvi til at
fara inn í Dómkirkjuna, sum stóð opin og gingu í miðbýnum til kl. 15.00, tá vit
fóru túr við Norðlýsinum – framvegis nógvur mjørki.  Vit avgjørdu at leggja at í Nólsoy fyri at vita,
um tað klárnaði eitt sindur.

Birgir
Enni, sum hevur ført Norðlýsið í nógv ár, gav okkum tey hyggjuráð at ringja til
Jens Kjeld Jensen, fuglaútstappara.  Og
væl bar til – hann var inni og játtaði beinanvegin at taka ímóti hesum 36
fólkunum.  So ístaðin fyri at síggja
livandi fugl, so fingu  vit  góða frágreiðing um lunda, havhest, drunnhvíta
v.m., umframt at vit sluppu inn á verkstaðið hjá honum. Norðlýsið førdi okkum
inn aftur til Runavíkar.

Leygardagin
byrjaði skráin kl. 11.00, tá dansiframsýning var á torginum sunnanfyri
býráðshúsið í Runavík.  Veðrið var gott
og kunningarstovan hevði vundið føroyska flaggið á stong og lýst tiltakið so
mikið væl, at tað mundu vera uml. 100 fólk, 
tá norðmenninir eru taldir við. 
Aftaná framsýningina dansaðu vit føroyskan dans eina løtu.

Tey
dansaðu eftir livandi tónleiki – ikki violin, sum vit ofta síggja – men tvær
systrar spældu uppá harmoniku ella trekkspel, sum tey siga í Noregi. Pápi
teirra hevði lært tær at spæla. Ole Johan Røtterud, sum er dansileiðari hjá
teimum, greiddi væl frá bæði tjóðbúnum og dansi. Seinnapartin vitjaðu tey í
Norðagøtu og nýggju kirkjuna við Gøtugjógv.

Um
kvøldið var veitsla á Sjókafeeini, har vit vóru 65 fólk í alt. Sum gávu fingu
vit eina bók við heitinum “ Romeriksbunaden”, sum Rakne  gav út á egnum forlag 1985.

Sunnudagin
gingu vit runt um Toftavatn fyrrapartin í góðum veðri, meðan vit seinnapartin
fóru við bussi til Oyndafjarðar, Funnings og Gjáar. Tá døgurðin var etin á
Gjáargarði, sungu vit báðar tjóðsangirnar.  Norðanfyri var mjørki og sirm, so vit sóu
hvørki Slættaratind ella Risa og Kelling.

Vit
søgdu gestunum farvæl, tá vit komu aftur til Runavíkar. Fremmandafólkini fáa
sjálvandi nógv at vita á einum slíkum túri, men vit sum leggja túrin til rættis
fríska eisini nógv uppaftur og síggja 
støð í Føroyum, sum vit annars ikki høvdu  vitjað. Tríggir góðir dagar at enda komnir.

 

 

 

                                                                                  

Tiltakið
hevur verið nærum á hvørjum ári, síðani Norðurlandahúsið opnaði. Dansitíðin er
vetrarhálvuna, men fleiri eru, ið kundu ynskt sær eina dansinátt um summarið,
tí saktans kunnu hesar verða góðar og minnisríkar.

 

Ikki minst Norðurlandahúsið vil nýta høvi til
at bjóða fólki inn. Húsið er stórsligið. Uttan sum ein álvheyggur og innan ein
arkitektonisk perla, har ein summardansinátt setir sín serliga dám  

 

 

Ólavur ríður eftir bjørgunum fús,

fann hann uppá eitt
álvarhús.

 

Út kom eitt tað álvafljóð,

flættað hár á herðar dró.

                                                (úr Ólavur Riddararós)

           

 

Talan er um almennan dans og eru øll vælkomin.
Hetta er tiltak, sum Norðurlandahúsið og Sláið Ring skipa fyri í felag.

 

Byrjað verður kl.
21.00 og dansurin endar kl. 01.00. Er dansurin góður, verður hildið á eitt
sindur longur.                                    

 

 

Sláið Ring – landsfelag føroyskum dansi at frama.

 

Barnlek
2014

Í døgunum 9. – 12. juli varð Barnlek 2014 hildið í
Gærðabær í Íslandi. Luttakaratalið lá um 900 og av teimum vóru vit uml. 115 úr
Føroyum.

Meginparturin fór við flúgvara tíðliga um morgunin
hin 9., og onkur varð, sum fór við Norrønu.

Vit búðu øll á sama skúla saman við nógvum øðrum ungum
frá hinum londunum. Okkara búðu í somu leingju, summi á ovaru hædd og hini á
niðaru. Vit høvdu soviposa við og luftmadrassur at sova á. Tí mátti byrjast við
at fáa luft í madrassurnar, men tað gekk væl, fingu elektriskar pumpur.

Um kvøldið skuldi setanin verða, so tá vit høvdu
etið morgunmat og funnið plássini, har vit skuldu sova, fóru vit at venja.

Frammanundan eini slíkari stevnu, hava øll londini
valt ein “samdans”, sum øll hini londini eisini hava lært seg, tá tey koma.
Okkara samdansur var: Bjerget ligger langt ud i skoven, og hann kvóðu vit til
setanina. Vit kvóðu hann eisini fleiri ferðir seinni, og tað var sera
hugtakandi at síggja, hvussu væl hini høvdu lisið uppá. Tey funnu skjótt stevið
og orðini dugdu tey eisini.

Tá stevnan varð sett, vórðu fløggini fyrst borin
inn, síðani bjóðaði leiðarin fyri stevnuna øllum vælkomnum og borgarstjórin
setti stevnuna.

Nú fóru luttakarar úr teimum ymsu londunum at vísa teirra
“samdansir”.

Tá øll høvdu víst sínar dansir, varð boðið upp til
ein samansjóðandi dans, har øll fingu høvi at verða við, bæði børn, ung, ommur
og abbar og leiðarar. Tað var ein langur hali, sum buktaði seg um alt gólvið í
teirri stóru høllini.

Nú var setanin liðug, og almenni dansurin byrjaði.
Eitt land skipaði fyri í senn og hini kundu fara uppí. Okkara smæddu seg ikki
burtur, men royndi ar vera við. Tey vóru sera røsk. Tá vit so tóku saman,
gjørdist ringurin sera stórur, tí so nógv komu uppí. Vit fingu stevið og so
varð byrjað, men fyrst søgdu vit nakað um innihaldið í tí, sum vit kvóðu.

Umframt dans vóru eisini útferðir gjørdar. Tað bar
til at velja millum fleiri. Fleiri fóru til Gullfoss, Geysir og Tingvellir. Onnur
fóru runt Reykjanes.

Stevnan endaði leygarkvøldið 12. Tá vóru vit í eini
ríðihøll uttanfyri Garðabær, har bólkar frá øllum londunum dansaðu, síðani sóu
vit reiðfólk á hestbaki. Alt tað endaði við, at Íslendingar takku fyri eina
góða stevnu og Føroyar tók við Tingakrossinum/”budstykket” og tóku yvir
ábyrgdian fyri Barnlek, sum verður í Føroyum í 2017.

 

Rasmus
Joensen

  

Fríggjakvøldið á Norðoyarstevnu, tann 30.
mai, skipar Klaksvíkar Dansifelag fyri einum áhugaverdum hugnakvøldi. Á skránni
verður sera góður matur við ráðvørum úr Norðoyggjum, framúr skemt við kabarettini
“Luktur í smakkinum” og føroyskur dansur.

Kvøldið byrjar í Skálanum klokkan 18.00
við borðhaldi. Fyri matinum stendur sjónvarpskokkurin Gutti Winther, ið megnar
at fáa spennandi forkunnugar rættir burtur úr føroyskum ráðvørum. Gutti fer at
borðreiða við trimum rættum. Forrætturin verður saltfiskur, meðan høvuðsrætturin
verður lambskjøt. Báðir rættirnir verða krydraðir við heimligum summargrønum
urtum. Oman á verður borðreitt við rabarbum, har havhestaegg og vanilla gera dessertina
til nakað heilt serligt. Afturvið matinum verða spennandi drykkjuvørur frá Føroya
Bjór. Drykkjuvørurnar eru útvaldar, við tí fyri eyga, at geva gestunum eina
framúr heildaruppliving, har matur og drekka arbeiða hond í hond, gómanum at
frama. Góðir veitslusangir og harmonikutónar verða partur av  borðhaldinum.

Klokkan 21.00 verður farið til
hallarkabarettina “ Luktur í Smakkinum”. Hallarkabarettin er í Badmintonhøllini,
ið liggur 20 metrar frá Skálanum. Klaksvíkar Dansifelag hevur bílagt pláss til
gestirnar, so ikki verður neyðugt at skunda sær frá borðinum.

Hallarkabarettin hevur, á hvørjum ári, verið
sera væl frágingin, og í ár sigst ikki verða nakað undantak. Tað eru kend fólk,
sum fara á pallin hetta kvøldið. Úr rúgvuni kunnu nevnast  Jákup Veyhe, Rudolf Joensen, Hilmar Jan og
Jákup Bernhard Brim. Tónleikin til kabarettina spæla Showmenn, ið er mannað av James Olsen, Jens Marni Hansen, Kim Hansen og Jóhannus
á Rógvu Joensen.

Eftir kabarettina kl.
23.00 verður almennur føroyskur dansur í Skálanum, og hava tey, sum melda seg
til tiltakið, ókeypis atgongd. Annars eru allir Norðoyarstevnugestir vælkomnir
í føroyskan dans í Skálanum hetta kvøldið.

Tiltakið kostar 550 kr.
Tilmelding fer fram hjá 

Jónleifi Johannesen, 

teldupost : jonleif.johannesen@skulin.fo  

tlf: 235766.

Við Norðoyarstevnukvøðu

Klaksvíkar Dansifelag