Aftur í ár eydnaðist tað Fótatraðk at skipa fyri soleiðis, at limirnir kundu fara á Landsdansistevnu heima í Føroyum. Mongu síðstu landsdansistevnurnar hevur eisini verið siðvenja hjá Fótatraðk, at nýta fríggjadagin fyri til góðan felagsskap, hugna og dans seinni á kvøldið. Vit byrjaðu tí dagin við at fara á flot við Bláasteini úr Vestmanna og sanniliga var “Havet glat som et slebet spejl” og ikki eitt lot, ið órógvaði. Tá ið vit komu út á Skælingsgrynnuna, fingu vit síðan hvør sína tráðu, “men ikke længe de roligt hang, så lystigt de fiske bed” og vit fingu heili 67 væl í holdum fiskar. Meðan vit tríggjar tímar seinni, stimaðu inn aftur á Válarnar, bleiv dúgliga kruft og skorið til flak og komin til Kvívíkar ráddi nú um, at fáa fiskin til høldar sum best bar til, áðrenn vit fóru ein túr oman á nýumvælda prestagarðin at hitta prest og fáa okkurt at vita um sjálvan garðin. Vit vóru sloppin at halda til í Frøðishøll fyri náttina. Meðan onkur riggaði til, gjørdu onnur eina sera leskiliga fiskasúpan og fyltu hana sjálvandi við nakað av fiskinum, vit sjálvi høvdu fiskað. Meðan vit ótu, kom fryntiligur maður á gátt og gav okkum ein sera áhugaverdan og vælfrágreiddan fyrilestur um Kvívik og restina av kvøldinum fór við práti, hugna og nakað av dansi. Eisini fingu vit onkran lokalan á gott, tað vóru vit fegin um. Leygardagin, áðrenn bussur kom eftir okkum og flutti okkum til Eiðis, tóku vit úr Fótatraðk ymsar dansimyndir í ánni í Kvívík og vit vóru heppin, tí tað regnaði ikki.
Vit úr Fótatraðk eru sera taksom fyri at hava verið við á Landsdansistevnu í 2019 á Eiði. Vit høvdu eina góða veitsu og halda tað vera sera stuttligt at fáa høvi at koma saman við so nógvum fólki úr Føroyum, ið hava hug til føroyskan dans og duga og tíma so mong og fjøllbroytt ymisk kvæði og vísur. Eina serliga tøkk vilja vit tó bera Sláið Ring, ið aftur í ár hevur stuðlað Fótatraðk fíggjarliga, so túrurin heim á Landsdansistevnu 2019 bleiv yvirkomiligur.
